Karikature Luke Lagatora dobile su u 2002. godini više međunarodnih nagrada nego bilo koji drugi crnogorski produkt. Od devet nagrada koje su mu donijele titulu „Karikaturiste godine 2002 u Jugoslaviji”, pet je dobio u Italiji, Zagrebu, Seulu, Ankari i na najvećem svjetskom festivalu karikature u konkurencji 3.864 autora iz 90 zemalja u Tokiju.
Cilj ove studije jeste da pokaže kako se hipoteze o vanzemaljskoj biogenezi ne mogu osnivati na mišljenju koje poštuje zakone logike i konkretne naučne rezultate.
Epilog crnogorske hronike je roman – rijeka koji obrađuje nacionalističku vjersku mržnju što se temelji na kosovskoj, martirskoj, mitologii.
Pišući godinama kolumne u štampi kao male filozofske eseje prof. Perović je sklopio jedinstvenu galeriju slika crnogorske i balkanske zbiljnosti.
Na njegovim filozofskim slikama dominiraju najrazličitiji ljudski karakteri kao stvaraoci, saučesnici ili kopije cinične zbiljnosti.
„Slavimo Njegoša kao književnog genija, ali ga naročito slavimo kao Boga našeg nacionalizma“, napisao je kolumnista lista Crna Gora u ljeto 1925.
Današnji vijek (u svijetu) fabricira ljude ljudskom majstorijom i lukavstvom kao što se fabricira brilijant njegovim prahom.
“Autor se poduhvatio jednog izuzetno složenog i razuđenog, interdisciplinarnog i bogatog, suptilnog i iznijansiranog, gotovo svuda prisutnog a opet neuhvatljivog, samo naizgled se čini jednog davno adaktiranog, dakle, istorijskog ali i aktuelnog fenomena – Kosovskog mita. I generalno gledano, mora se reći na početku da Kosovski mit nije nikakav specifikum ovih balkanskih prostora. Naime, gotovo svuda u svijetu u posljednjih dvadesetak godina snažno jačaju fenomeni “nacionalizma” i “nacije”…” – dr Goran Sekulović
Specijalna publikacija BELVEDER – GODINU POSLIJE, svjedočanstvo o događaju koji je probudio građanski otpor kleronacionalizmu. Prisjetite se hronologije, postupaka i beščašća pojedinih aktera i pogledajte foto priču o događajima u crnogorskoj Prijestonici od 3. do 5. septembra 2021. godine
Ako ima težnju bilo šta dokazivati, ova knjiga dokazuje vitalnost
sumnje, kao temelja svake kritičke misli. Pri tome, autorka
ne želi da podučava, već uvjerljivo predočava. Ona pruža odgovore
tako što dovodi u pitanje stvari i pojave. Da bi dokučila valjane
stavove, često se mora vratiti unatrag – u knjige, u događaje, u
mišljenje i u postojanje.
